Müslümanlar tarihinin en zor ve hüzünlü dönemlerini yaşıyor. Tarihin kara sayfalarına böyle not düştü. Arap baharı olarak bilinen Müslümanların uyanışı bizi umutlandırsa da ne yazık ki kısa sürdü sevincimiz. Baharımız kışa döndü.
İslam beldeleri tarihin en büyük katliamlara ve güçlere sahne oluyor. Kıyıya vuran yalnız cansız bebeklerin bedenleri değil, aynı zamanda kaybedilen insanlığımız vuruyor. İnsanlar bir yandan iç savaştan kaçıyor, diğer yandan belki insan gibi yaşamak umuduyla umut yolculuğuna çıkıyor. Mülteci (muhacir) konumuna düşen halk tarihinde, soykırımlar ve katliamlar olan Avrupa ülkelerinde hayat aramaya koyuluyorlar. Çoğu zaman başlamadan bitiyor hayaller denizlerin kara sularında. Bazen de olmadık insanlık dışı muameleler, kaybolmalar. Ama en önemlisi kaybolan insanlık oluyor, o anlarda.
İslam beldelerinde sahnelenen ve oynanan oyunlar hep aynı. Senaryoyu yazanlar İslam düşmanları, öldüren ve ölenler hep Müslümanlar. Kangren gibi sarıp sarmalayan bölünmüşlük ve mezhepçilik anlayışı ne yazık ki Müslümanları bu hale düşüren en büyük nedendir. Nedense tek ilacımız olan ''birlik'' olmayı başaramadık. Bu konuda ne yeterince adım atıldı nede çaba sarf edildi. Aslında bu durum hep kanayan yaramız oldu.
Oysa bu hale düşmemeliydiler insanlar. Medineli ensarlar bize böyle göstermemişlerdi ensar olmayı. Böyle okumamıştık tarih sayfalarında kardeşliği. Medineli ensarlar evlerini, sofralarını açmıştılar Mekkeli muhacirlere, bağırlarına basmıştılar onları.
Evlerini sofralarını paylaştılar onlara. Böyleydi onlarda kardeşlik. Ensar olmak böyleydi. İki evinden birini vermekti ensar olmak.
İki bahçesinden birini vermekti kardeşlik. Hatta iki hanımdan birini boşayıp nikahlamaktı ensar olmak. Evet, vakit bizim ensar olma vaktidir.
Vakit din kardeşine kardeş olma vaktidir.
Vakit cansız bedenleri sahile vurmadan Suriyeli bebeklere ensar olma vaktidir.
Vakit Sur'a, Suriye'ye ensar olma vaktidir.
Vakit vahdet olma vaktidir.
Vakit kardeşlik vaktidir.
Vakit karınca misali safları belli etme vaktidir.
Vakit insan olma vaktidir.
