Bir dönemin çok popüler mesleklerinden biri olan ve her köşe başında yapılan kalaycılık, gelişen teknoloji ve sanayi ile beraber unutulmaya yüz tutmuş mesleklerden biri haline geldi. 1960’lı yıllarda neredeyse her köşe başında rastlanılan kalaycılardan çok azı günümüzde varlıklarını sürdürebiliyor. Van’da kalaycılık mesleğinin son temsilcisi İzzet Şahin, çeyrek asrı devirdiği kalaycılıkla zamana direniyor.
Milattan önce 3000’lü yıllardan bu yana varlığını koruyan kadim bir meslek olan “kalaycılık” yok olmaya doğru gidiyor. Gelişen teknoloji, bakır eşyanın yerine krom veya alüminyum tercih edilmesi ve yeni neslin ilgisizliği, bu mesleği bitme aşamasına getiren nedenlerden.
Kalaycılığın yıllar önce güçlü olduğu kentlerden biri olan Van’da atölyeler, bir bir kapandı. Bu kadim mesleğin Van’daki son temsilcisi 57 yaşındaki İzzet Şahin, İpekyolu ilçesi tarihi peynirciler çarşısı civarındaki dükkanında çeyrek asırdır kalaycılık yapıyor.
İnşaat işleriyle uğraşırken merak üzerine kalaycılığa başladığını belirten Şahin, “Ben İstanbul’daydım, parlatma yapıyordu bir vatandaş. 50-60 metre vardı aramızda, ona bakarak dedim ki bu işi biz de yapabiliriz. Van’a gelip semt pazarlarında seyyar olarak başladım. İnşaatçıydım, bana ağır geldi inşaat. Baktım bu işten de keyif alıyorum, hem milletin işi görülüyor hem kazancımız oluyor. Devam etik işimize. Kalaycı olarak benden başka kimse yok. Bu iş öyle basit bir iş değil, hem ağırdır hem de zararlı. Tozu, dumanı, ilacıdır sağlığa da zararlı… Kimse istemiyor. Bu işin yaşatılması için elaman yetiştirmek lazım ama eleman da buna yanaşmıyor.” dedi.
Yetkililerin de mesleğin yok olmaması için elini taşın altına koyması gerektiğini söyleyen Şahin, “Onların da bir el atması lazım bu işe. Malzeme bulamıyorum. Ya İstanbul’dan getireceğim ya Gaziantep’ten. Şimdi malzemem bitmiş bekliyorum. Mecburen gideceğim İstanbul’a…” ifadelerini kullandı.
