Bismillah
Bir gün Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Hz. Ali’ye sorar;
-Ya Ali Allah'ı seviyor musun?
"Evet, Ya Resûlallah."
-Peki beni seviyor musun?
"Evet, Ya Resûlallah."
-Peki eşini seviyor musun?
"Evet, Ya Resûlallah."
-Peki çocuklarını?
"Evet, Ya Resûlallah."
-Peki bunların hepsini bir kalpte nasıl yapıyorsun?
Hz. Ali (r.a.) beklemediği bu soru karşısında şaşırır ve cevap veremez. Bunu düşünmem gerek diyerek oradan ayrılır.
Hz. Ali (r.a.) düşünceli bir şekilde dolaşırken eşi Hz. Fatıma kocasının durumunu fark ederek sorar;
"Nedir bu halin Ya Ali?
Eğer bu düşünceli halin, dünyevi kaygılardan dolayı ise sana yakışmaz bırak gitsin.
Yok, bu halin Rahmani kaygılardan dolayı ise anlat birlikte çözüm bulmaya çalışalım" der.
Hz. Ali, Efendimiz (s.a.v.)'le geçen konuşmayı birebir Hz. Fatma'ya anlatır.
Hz. Fatıma durumu öğrenince tebessüm eder. Hz. Ali'ye der ki;
"Ya Ali, babama git ve de ki;
Kişi Allah'ı aklıyla ve ruhuyla sever,
Peygamberimizi kalbiyle sever,
Eşini nefsiyle sever,
Çocuklarını şefkatiyle sever."
Hz. Ali aldığı bu cevap karşısında memnun olur ve Efendimiz (s.a.v.)'in yanına gelir.
Hz. Fatıma dan öğrendiklerini Efendimize anlatır.
Efendimiz cevabını alınca tebessüm eder.
Ve der ki;
"Ya Ali bu bana getirdiğin gül, nübüvvet ağacından koparılmıştır." (Tirmizi)
Hz. Resulullah (s.a.v.) ve Hz. Ali arasında geçen bu hadiseden de anlaşılacağı üzere insan kalbinin yeri aşk ve sevgi havzasıdır. Kalp; ruhun, aklın, nefsin, saygının, şefkat ve merhametin yeri ve tüm bunlarla ilişkilidir. Yani kalp sevginin merkezidir.
Nasıl bir sevgi ile ve kimleri sevmeliyiz? Allah ve Resulünü imanımız gereği herkesten ve her şeyden daha çok sevmeliyiz. Onların sevgisine halel gelirse ne akıl ne ruh ve nede kalp kalır.
Sevgilerin tümünde Allah ve Resulu ana kaynak olmalı diğer sevgiler bunun üzerine bina edilmelidir. Aksi halde kalbin mayası bozulur ve kalpte hakiki sevgiye yer bulunamaz. Çünkü kalp beş duyu organımız ile birlikte akıl ve ruh gibi olmazsa olmazlarımızın da yeri ve merkezidir.
Allah (c.c) “Ben hiçbir yere sığmam ama mümin kulumun kalbine sığarım” deyişini de hatırdan çıkarmamalıyız.
Bunun için sevmeli ve sevilmeliyiz. Sevgi ve aşk dışında kalan her şey boş ve beyhudedir.
Vesselam