Yusuf Türk
 Ey Kur’an! Kelamların en güzeli ve en yücesi…
Yeryüzünün kendisiyle huzur bulduğu yegâne kanun ve nizam…
Yer ile gök arasında bulunan her ne varsa Kur’an ile bahtiyar, Kur’ansız ise viran ve perişan…
İnsanların benzerini getirmekte aciz kaldığı ve hükmünün kıyamete kadar devam ettiği ilahi ferman…
Kalplere şifa ve dertlere deva…
Her harfine on sevabın yazıldığı ve kendisine sahip çıkanı mahşer gününde sahipsiz bırakmayan yegâne mabudun kitabı…
Kendisine inanan ve kendisini yaşayanlar için hayatın her alanında bir mutluluk ve azizlik vesilesi…
Ey Kur’an! Sana inanmayıp inkâr eden kendisine yazık eder. Çünkü geçmişte inkâr eden öldü ama senin hükmün hala diri ve huzur verici…
Düşmanı çok ama yenilmeyen, mutlak güç ve kudret sahibi Allah’ın kurumasında olan sağlam ve hikmetle dolu bir sığınak…
Kendisine sığınanın kurtulduğu ve başka sığınak arayanın ise mahcup ve mağlup olduğu hâkim Kur’an…
Öyle bir gecede indin ki indiğin gece bin geceye bedel ve yeter…
Ey Kur’an! Senin indiğin ay, seninle süslenir ve yeryüzünü seninle süsler…
Kâinatın efendisi bu ayda seni okur ve Cebrail (as) ona eşlik eder…
Sen ne yüce bir kitapsın ki senin okunduğun yerde melekler eksik olmaz…
Meleklerin bulunduğu yerde ise bereket ve rahmet sağanak olur üzerimize yağar ve bir rahmet iklimi gelip çatar…
Aslında gelip çatan sensin, senin şanın ve şerefindir ey Allah’ın kelamı Kur’an…
Fahri kâinat efendimiz seni okudu, seni anladı ve seni yaşadı…
Seni yaşadı ve senin hükmünü yeryüzüne hâkim kılmak adına sana yar ve dost oldu.
Bugün ise seni okuyanlar var ama anlayanlar az, yaşayanlar mustazaf…
Seni okuyup anlayan ve yaşayanlar vardı taa bin dört yüz yıl önce…
Şimdi de var ey yüce kitabım! Şimdi de var ve var olmaya da devam edecekler…
Hükmü kıyamete kadara geçerli olan kitabım! Senin hükmün devam ettikçe seni okuyanlar, yaşayanlar ve yaşanması için mücadele edenler de olacak…
Çünkü sen karanlığın aydınlığa çıkan kapısısın. O kapı, inananların yegâne kurtuluş vesilesi…
Yazımı hatim duasının bir bölümü ile bitirmek istiyorum;
Allah’ım! Kur’ân’ı bize dünyada yoldaş eyle. O’nu bize kabirde dost eyle.
Kıyamet günü onu bize şefaatçi kıl, sırat köprüsü üzerinde onu bize nur eyle.
Cennette onu bize yoldaş eyle. Cehennem ateşine karşı onu bize perde ve engel kıl.
İhsanın, cömertliğin ve keremin ile tüm hayırlı yollar için onu bize önder kıl.
Kuran hidayeti ile bizi hidayete eriştir. Kuran’ın hürmetine bizi ateşten koru.
Kuran hürmetine bizim derecemizi yükselt. Okunan Kuran hürmetine günahlarımızı bağışla.
Ey Lütuf ve ihsan sahibi! (Âmin Âmin…)